De bodem van de Peel heeft door de eeuwen heen veel betekend voor haar bewoners. Van turf als brandstof tot archeologische vondsten zoals de gouden Romeinse helm, het landschap gaf voedsel, werk en cultuur. Carnaval, nu een uitbundig feest, kwam pas later. Toch dragen sommige carnavalsverenigingen de Peel nog altijd met trots in hun naam en symbolen.
In Deurne en Asten vormde zich over duizenden jaren een dikke veenlaag. Turfsteken werd een belangrijke bron van inkomsten. Toen in 1961 de eerste carnavalsvereniging in Asten ontstond, was “De Klot” een logische keuze—een eerbetoon aan het veen dat generaties lang voor warmte zorgde.
Ouder dan het veen is de leem in de Peel, zoals in de Zeilberg. Pottenbakkers gebruikten dit materiaal eeuwenlang, en hun erfgoed leeft voort in de naam van een lokale carnavalsvereniging. Zo blijft het ambacht symbolisch verbonden met de regio.
Een ploeg die breekt op een kei—het overkwam een boerenzoon in Liessel in 1957. De enorme zwerfsteen die hij vond, werd een symbool voor de carnavalsvereniging “De Kei”. Net als een andere kei, “Jaap van de Leysing”, stond hij voor doorzettingsvermogen. Beide keien werden uiteindelijk verankerd bij gemeenschapshuis De Kastanje, na jaren van ludieke ontvoeringen tijdens carnaval.
Ook in Someren-Heide inspireerde een grenspaal, de “Keijepaol”, een carnavalsvereniging. Eerst markeerde hij grenzen, later werd hij een monument. In 1995 verhuisde hij naar de Kerkendijk, waar hij nog altijd staat als symbool van trots en traditie.
